Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι σπάνια στην κλινική πρακτική. Προηγουμένως, είχε διαγνωστεί κυρίως σε ηλικιωμένους, αλλά τώρα ανιχνεύεται συχνά σε ασθενείς κάτω των 35 ετών. Πιο συχνά, η παθολογία αναπτύσσεται στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Αυτή η εκφυλιστική-δυστροφική ασθένεια είναι δύσκολο να διαγνωστεί, καθώς σοβαρά συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στα μεταγενέστερα στάδια.
Επιπλέον, τα συμπτώματα αυτής της διαταραχής μπορούν εύκολα να συγχέονται με σημάδια διαταραχής της λειτουργίας των πνευμόνων και της καρδιάς. Αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να μείνει χωρίς θεραπεία, καθώς μπορεί να προκαλέσει καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, την ανάπτυξη συνδρόμου επίμονου πόνου και άλλες επιπλοκές που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής.
Τι είναι η θωρακική οστεοχόνδρωση;
Στη διεθνή ταξινόμηση ασθενειών, αυτή η παθολογική κατάσταση έχει κωδικό ICD-10 - M42. Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι πολύ λιγότερο συχνή από τον αυχενικό ή τον ιερό. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Λόγω της παρουσίας ενός άκαμπτου θώρακα σε αυτό το μέρος του σώματος, αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης είναι φυσιολογικά λιγότερο κινητό.
Η θωρακική περιοχή περιέχει περισσότερους σπονδύλους από τον αυχενικό και οσφυϊκό οστό, αλλά σε αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης οι δίσκοι είναι λεπτότεροι. Αυτά τα ανατομικά χαρακτηριστικά συμβάλλουν στη μείωση της κινητικότητας αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης, επομένως είναι λιγότερο επιρρεπές σε τραυματισμό.
Ωστόσο, όταν εκτίθεται σε έναν αριθμό ανεπιθύμητων παραγόντων, μπορεί να αναπτυχθεί οστεοχόνδρωση. Στην αρχή, υπάρχουν ενδείξεις βλάβης σε έναν δίσκο, αλλά στο μέλλον, άλλα στοιχεία ενδέχεται να εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα στοιχεία των οστών καταστρέφονται, καθώς και οι σύνδεσμοι και οι μύες που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη.
Οι εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες στη θωρακική περιοχή αναπτύσσονται πιο αργά. Χρειάζονται συχνά χρόνια πριν οι ινώδεις δακτύλιοι των κατεστραμμένων δίσκων καταστρέφονται τόσο πολύ ώστε να εμφανίζονται προεξοχές και κήλες.
Σοβαρές κλινικές εκδηλώσεις εμφανίζονται μετά από μια κρίσιμη μείωση του ύψους των δίσκων και της παγίδευσης των ριζών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στο dorsago, δηλαδή σε βραχυπρόθεσμες κρίσεις πόνου στην περιοχή του θώρακα, αλλά και σε παραβίαση της ενδοοσκόπησης των εσωτερικών οργάνων. Είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν οι ριζωμένες νευρικές ρίζες που εκτείνονται σε αυτήν την περιοχή.
Λόγοι ανάπτυξης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης δεν εμφανίζονται ξαφνικά. Μια ασθένεια όπως η οστεοχόνδρωση δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτή την άποψη. Αυτή η παθολογία, που επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, είναι το αποτέλεσμα μακροχρόνιων εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ακριβώς τι πυροδότησε την ανάπτυξη της διαταραχής. Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση οστεοχόνδρωσης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνουν:
- συγγενείς ή επίκτητες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.
- υπέρβαρο;
- υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
- μολυσματικές ασθένειες;
- υποθερμία;
- μεταβολικές διαταραχές;
- ορμονικές διαταραχές;
- χρόνιο στρες;
- κακές συνήθειες;
- ασθένειες του συνδετικού ιστού;
- δυσπλαστικές αλλαγές;
- διαταραχές της στάσης του σώματος;
- ανθυγιεινή διατροφή;
- τραυματισμοί.
Η στρατολόγηση επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης. Τα άτομα που ακολουθούν καθιστικό τρόπο ζωής είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από οστεοχόνδρωση στο στήθος. Επιπλέον, οι σχετιζόμενες με την ηλικία αλλαγές και η επιβράδυνση του μεταβολισμού, που παρατηρούνται σε ασθενείς άνω των 55 ετών, συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτών των διαταραχών.
Η γενετική προδιάθεση μπορεί να είναι ένας παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της παθολογίας. Τα γονίδια που δημιουργούν συνθήκες για την εμφάνιση οστεοχονδρωσίας του μαστού δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί, αλλά σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό περιπτώσεων αυτής της νόσου, διαγιγνώσκεται συχνότερα.
Συμπτώματα και σημεία
Η κλινική αυτής της παθολογικής κατάστασης εξαρτάται από το στάδιο παραμέλησης της διαδικασίας, το επίπεδο στο οποίο εμφανίστηκε η βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου και την ηλικία του ασθενούς. Στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία, αλλά γενικά συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται περιοδικά. Συχνά, στις αρχικές φάσεις ανάπτυξης, η ασθένεια εκδηλώνεται μόνο με την έναρξη του κρύου καιρού ή μετά από σωματική υπερπόνηση. Οι αρχικές εκδηλώσεις της ανάπτυξης οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής περιλαμβάνουν:
- γρήγορη κόπωση;
- πόνοι στην πλάτη και πίεση;
- μυϊκοί σπασμοί;
- κρύα άκρα.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται. Εμφανίζονται πόνοι στο στήθος. Συχνά συμβαίνουν συχνά στο πλαίσιο παρατεταμένης παραμονής σε μία θέση ή με ξαφνικές κινήσεις. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί σύνδρομο σοβαρού πόνου κατά την άρση βαρών. Η περιστροφή του κορμού μπορεί να προκαλέσει αυξημένο πόνο. Η παρουσία οστεοχόνδρωσης υποδεικνύεται επίσης από την εμφάνιση θαμπώδους πόνου στην περιοχή των ωμοπλάτων.
Συχνά, η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής συνοδεύεται από την εμφάνιση μη φυσιολογικής κάμψης. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει εξογκώματα. Επιπλέον, αυτή η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει εμφάνιση πόνου κατά τη διάρκεια βαθιών αναπνοών και εκπνοής.
Όταν οι νευρικές ρίζες τσιμπήθηκαν, υπάρχει συχνά μια αίσθηση μούδιασμα στα άνω άκρα και στο δέρμα του άνω σώματος. Λόγω της παραβίασης της νεύρωσης και της κυκλοφορίας του αίματος, εμφανίζεται μια αίσθηση χτυπήματος στο δέρμα. Τα πόδια και τα χέρια είναι πάντα κρύα. Μπορεί να υπάρχει αισθητική βλάβη στα άκρα. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, αυτή η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων βλάβης σε άλλα όργανα ως αποτέλεσμα παραβίασης της ενυδάτωσης. Στα τελευταία στάδια της διαδικασίας, είναι πιθανό:
- μεσοπλευρική νευραλγία;
- διαταραχές κοπράνων
- φούσκωμα;
- καούρα και ναυτία;
- κνησμός και κάψιμο στα πόδια.
- παραβιάσεις του αναπαραγωγικού συστήματος ·
- κρίσεις άσθματος.
Καθώς εξελίσσεται η παθολογία, η ικανότητα εργασίας ενός ατόμου μειώνεται. Η σωματική δραστηριότητα ελαχιστοποιείται. Στο μέλλον, αυτή η διαταραχή μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών. Αυξάνεται ο κίνδυνος παθολογικών καταγμάτων. Η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε συμπίεση των οργάνων που βρίσκονται στο στήθος.
Με μια δυσμενή πορεία, η ασθένεια προχωρά με παραβίαση του καρδιακού μυός και μείωση του όγκου των πνευμόνων. Τις περισσότερες φορές, τέτοιες σοβαρές επιπλοκές συνοδεύονται από εκτεταμένη οστεοχόνδρωση, στην οποία πολλοί μεσοσπονδύλιοι δίσκοι επηρεάζονται ταυτόχρονα.
Βαθμοί θωρακικής οστεοχόνδρωσης
Η υπάρχουσα ταξινόμηση υποδιαιρεί τη διαδικασία ανάπτυξης αυτής της παθολογικής κατάστασης σε 4 μοίρες. Κάθε ένα από αυτά χαρακτηρίζεται από την παρουσία ορισμένων αλλαγών στη δομή των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των σπονδύλων και άλλων στοιχείων που αποτελούν αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης.
Πρώτος βαθμός
Στον πρώτο βαθμό παθολογίας, δεν υπάρχουν έντονες κλινικές εκδηλώσεις, αλλά συγκεκριμένες αλλαγές στη δομή των μεσοσπονδύλιων δίσκων μπορούν ήδη να αποκαλυφθούν με μια ολοκληρωμένη διάγνωση. Ο ινώδης δακτύλιος, ο οποίος λαμβάνει λιγότερη υγρασία και θρεπτικά συστατικά, χάνει σταδιακά την ελαστικότητά του. Συχνά σχηματίζονται μικροκράτηση στους ιστούς, στους οποίους ο πυρήνας του πυρήνα συμπιέζεται. Είναι δυνατή η μετατόπιση των δίσκων στο νωτιαίο κανάλι. Σχηματίζονται προεξοχές. Δεν υπάρχουν σημάδια ρήξης του ινώδους δακτυλίου.
Δεύτερος βαθμός
Με τη μετάβαση της νόσου στον δεύτερο βαθμό, παρατηρούνται οι πρώτες κλινικές εκδηλώσεις. Οι ασθενείς παρουσιάζουν περιστασιακά πόνο και άλλα νευρολογικά σημεία. Κατά τη διεξαγωγή ειδικών διαγνωστικών, μπορεί να ανιχνευθούν σημάδια μείωσης της ελαστικότητας των ιστών που σχηματίζουν τον δακτύλιο ινώδη. Ο χόνδρος γίνεται πολύ πιο λεπτός, γεγονός που οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο κήλη. Υπάρχει μια μείωση στο ύψος των μεσοσπονδύλιων δίσκων, λόγω της οποίας οι δομές της σπονδυλικής στήλης αποκτούν ανώμαλη κινητικότητα.
Τρίτος βαθμός
Στο τρίτο στάδιο, οι αλλαγές στη δομή των δίσκων γίνονται τόσο έντονες που εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης κύφωσης ή σκολίωσης. Συχνά, σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας, ο χαλασμένος ινώδης δακτύλιος ρήξη. Αυτό το φαινόμενο συνοδεύεται από την έξοδο του πυρήνα του πυρήνα πέρα από το δίσκο. Μια αναπτυσσόμενη κήλη, ανάλογα με την κατεύθυνση της προεξοχής, μπορεί να συμπιέσει τις νευρικές ρίζες ή τον νωτιαίο μυελό. Εμφανίζονται σοβαροί πόνοι και νευρολογικές διαταραχές. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης αυξάνεται, γεγονός που δημιουργεί συνθήκες για τραυματισμούς και κατάγματα.
Τέταρτος βαθμός
Με τη μετάβαση της παθολογίας στον τέταρτο βαθμό ανάπτυξης, η δομή των μεσοσπονδύλιων δίσκων διαταράσσεται τόσο πολύ που παύουν να εκτελούν μια λειτουργία απόσβεσης. Το ινώδες δακτύλιο και ο πυρήνας του πυρήνα χάνουν ελαστικότηταΑυτά τα στοιχεία αρχίζουν να οστεοποιούνται. Λόγω παραβίασης της λειτουργίας απόσβεσης των δίσκων, οι σπόνδυλοι υποφέρουν, οι οποίοι φέρουν πάρα πολύ φορτίο.
Στα άκρα των σπονδύλων που γειτνιάζουν με τον κατεστραμμένο δίσκο, τα οστεοφύτα, δηλαδή οι οστικές αναπτύξεις, αρχίζουν να αναπτύσσονται γρήγορα. Οι γύρω σύνδεσμοι εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία. Χάνουν ελαστικότητα και δεν υποστηρίζουν πλέον σωστά τη σπονδυλική στήλη. Επιπλέον, σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας, διακόπτεται το έργο της μυϊκής συσκευής.
Πραγματοποίηση διάγνωσης
Όταν εμφανίζονται σημάδια ανάπτυξης αυτής της διαταραχής, ο ασθενής χρειάζεται συνεννόηση με έναν νευρολόγο και έναν ορθοπεδικό χειρουργό. Πρώτον, ο γιατρός διεξάγει μια εξωτερική εξέταση και συλλέγει μια αναισθησία. Οι εργαστηριακές εξετάσεις που συχνά συνταγογραφούνται στη διάγνωση αυτής της νόσου περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος και ούρων. Λαμβάνονται ακτίνες Χ για τη λήψη πληροφοριών σχετικά με την παρουσία ελαττωμάτων στη δομή της σπονδυλικής στήλης. Αυτή η έρευνα αποκαλύπτει:
- μείωση του ύψους του δίσκου.
- οδοντωτές άκρες στοιχείων;
- κήλη;
- αλλαγή σπονδυλικών σωμάτων;
- σχηματίζοντας οστεοφύτα και ούτω καθεξής.
Για να διευκρινιστούν τα ελαττώματα στη δομή του δίσκου, εκχωρείται δισκογραφία. Αυτή η μελέτη σας επιτρέπει να προσδιορίσετε τα ανώμαλα περιγράμματα του πυρήνα του πυρήνα, να αξιολογήσετε τον βαθμό καταστροφής του δίσκου και τη μείωση της πυκνότητας των ιστών. Η CT και η μαγνητική τομογραφία γίνονται συχνά για καλύτερη οπτικοποίηση. Δεδομένου ότι οι κλινικές εκδηλώσεις της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι παρόμοιες με τα συμπτώματα της στεφανιαίας νόσου, συχνά συνταγογραφείται ηλεκτροκαρδιογραφία για τη διαφοροποίηση αυτών των καταστάσεων.
Επιλογές θεραπείας
Αυτή η παθολογική κατάσταση απαιτεί πολύπλοκη θεραπεία. Πρώτα απ 'όλα, οι ασθενείς επιλέγονται φάρμακα που βοηθούν στην εξάλειψη των συμπτωματικών εκδηλώσεων και στη βελτίωση της διατροφής των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να συμπληρώνεται με φυσιοθεραπεία και άσκηση. Ως συμπλήρωμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μερικές λαϊκές θεραπείες. Επιπλέον, συνιστάται να ακολουθείτε μια συγκεκριμένη δίαιτα.
Φάρμακα
Σε περίπτωση συνδρόμου σοβαρού πόνου, συνιστάται στον ασθενή να ακολουθεί την ανάπαυση στο κρεβάτι. Αυτό θα μειώσει την ένταση του πόνου. Για την εξάλειψη της ταλαιπωρίας, συχνά συνταγογραφούνται αναλγητικά και ΜΣΑΦ. Εάν το σύνδρομο πόνου εκδηλώνεται πολύ έντονα, μπορεί να απαιτούνται αποκλεισμοί. Συχνά, συνταγογραφούνται γλυκοκορτικοστεροειδή για την εξάλειψη του πόνου σε αυτήν την ασθένεια.
Οι χονδροπροστατευτές συνταγογραφούνται για να βελτιώσουν τον θρεπτικό και τον κορεσμό του νερού των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά συνταγογραφούνται σε σύντομα μαθήματα. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση του μυϊκού σπασμού. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφούνται διουρητικά για την εξάλειψη του οιδήματος των μαλακών ιστών. Για να βελτιωθεί η κατάσταση των νευρικών απολήξεων που υπόκεινται σε συμπίεση, ο ασθενής χρειάζεται βιταμίνες Β.
Φυσιοθεραπεία και μασάζ
Η θεραπευτική άσκηση και το μασάζ είναι τα πιο σημαντικά συστατικά της θεραπείας της οστεοχόνδρωσης, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μετά την καταστολή των συμπτωμάτων από το φάρμακο. Οι σωστά επιλεγμένες ασκήσεις βοηθούν στη βελτίωση του αερισμού των πνευμόνων και στην ενίσχυση του μυϊκού κορσέ που υποστηρίζει τη σπονδυλική στήλη.
Πρώτον, όλες οι απαραίτητες ασκήσεις πρέπει να μαθαίνουν υπό την επίβλεψη εκπαιδευτή θεραπείας άσκησης. Στο μέλλον, ο ασθενής μπορεί να κάνει ασκήσεις στο σπίτι. Τα άτομα με αυτήν την πάθηση μπορεί να σας συμβουλεύσουν να παρακολουθήσουν μαθήματα στην πισίνα.
Το μασάζ βοηθά στην εξάλειψη της υπερτονικότητας των μυών και στη βελτίωση της διατροφής των μαλακών ιστών. Προκειμένου οι διαδικασίες να μην προκαλέσουν βλάβη, πρέπει να εκτελούνται από ειδικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, γίνεται ένα κλασικό μασάζ, το οποίο περιλαμβάνει διαδοχικό τρίψιμο, εξομάλυνση και τσίμπημα της προβληματικής περιοχής. Το μασάζ κατά της πίεσης και το τμηματικό μασάζ μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμα. Αυτές οι τεχνικές περιλαμβάνουν τον αντίκτυπο στα σημεία πόνου. Βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και της λεμφικής παροχέτευσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αρκεί οι ασθενείς να κάνουν διαδικασίες 2-3 φορές την εβδομάδα.
Βελονισμός
Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την τοποθέτηση βελόνων σε περιοχές του σώματος του ασθενούς. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να εξαλείψετε γρήγορα τους μυϊκούς σπασμούς και τον πόνο. Οι διαδικασίες βελονισμού πρέπει να εκτελούνται από έναν επαγγελματία σε αυτό το θέμα. Εάν ένας ειδικός το κάνει, η διαδικασία θα είναι σχεδόν ανώδυνη. Ο βελονισμός αντενδείκνυται για άτομα που πάσχουν από ογκολογικές ασθένειες, ψυχικές διαταραχές. Δεν συνιστάται η χρήση αυτής της μεθόδου αντιμετώπισης της οστεοχόνδρωσης παρουσία σοβαρών φλεγμονωδών διεργασιών.
Χειροκίνητη θεραπεία
Η χειροκίνητη θεραπεία βοηθά στην αποκατάσταση της σωστής ανατομικής θέσης των σπονδύλων. Επιπλέον, αυτή η μέθοδος βοηθά στη μείωση της έντασης του πόνου και των μυϊκών σπασμών. Αυτό το αποτέλεσμα βοηθά στην αποκατάσταση του συνδέσμου της συσκευής. Τέτοιες διαδικασίες μπορούν να επιβραδύνουν την ανάπτυξη αυτής της παθολογικής κατάστασης. Η διάρκεια της χειροκίνητης θεραπείας επιλέγεται ξεχωριστά για τον ασθενή.
Τεχνική μετα-ισομετρικής χαλάρωσης
Οι διαδικασίες μετά από ισομετρική χαλάρωση είναι μια ειδική τεχνική που περιλαμβάνει σύσφιξη όλων των μυών που περιβάλλουν τη σπονδυλική στήλη και στη συνέχεια χαλάρωση τους.
Τέτοιες ασκήσεις πρέπει να πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη ειδικού που μπορεί να εκτιμήσει την ορθότητα της κίνησης και τη σοβαρότητα της μυϊκής έντασης. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να εξαλείψετε γρήγορα τον πόνο και να αποκαταστήσετε τη φυσιολογική λειτουργία των μυών και των συνδέσμων.
Λαϊκές θεραπείες
Είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί η οστεοχόνδρωση μόνο με λαϊκές θεραπείες, καθώς αυτή η προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της πορείας της νόσου. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε διάφορα σκευάσματα με βάση βότανα και άλλα φυσικά συστατικά ως συμπλήρωμα των παραδοσιακών θεραπειών. Θα πρέπει να λάβετε μια σύσταση γιατρού σχετικά με τη σκοπιμότητα της χρήσης αυτής ή αυτής της λαϊκής θεραπείας πριν αρχίσετε να τη χρησιμοποιείτε.
Ρίζα Σέλινου
Πιστεύεται ότι η σωστά μαγειρεμένη ρίζα σέλινου βοηθά στον κορεσμό του χόνδρου με θρεπτικά συστατικά και νερό. Για να προετοιμάσετε αυτό το προϊόν, 1 ρίζα πρέπει να ψιλοκομθεί καλά και ρίξτε 1 λίτρο βραστό νερό. Πρέπει να επιμείνετε στη σύνθεση για τουλάχιστον 8 ώρες. Μετά από αυτό το διάστημα, πρέπει να στραγγίξετε το προϊόν και να πάρετε 1 κουταλάκι του γλυκού. 3 φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα.
Ρίζα Ηλίανθου
Για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιείται συχνά ένα αφέψημα της ρίζας του ηλίανθου. Για να προετοιμάσετε αυτό το προϊόν, θα χρειαστείτε περίπου 1 ποτήρι ψιλοκομμένο φυτικό συστατικό, ρίξτε 3 λίτρα νερό. Το μείγμα πρέπει να βράσει για 3-5 λεπτά. Μετά από αυτό, ο παράγοντας πρέπει να ψύχεται και να λαμβάνεται με τη μορφή τσαγιού για αρκετές ημέρες. Για να βελτιωθεί η γεύση του ποτού, το μέλι μπορεί να προστεθεί σε αυτό. Είναι καλύτερα να αποθηκεύσετε το υπόλοιπο φαρμακευτικό προϊόν σε θερμό.
Αρχική αλοιφή
Μια απλή σπιτική αλοιφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τρίψιμο με οστεοχόνδρωση. Για να προετοιμάσετε αυτό το προϊόν, πρέπει να λιώσετε περίπου 150 g χοιρινού λίπους σε υδατόλουτρο. Μετά από αυτό, 2 κουταλιές της σούπας πρέπει να εισαχθούν σε αυτό. μεγάλο. φυσικό κερί.
Η σύνθεση πρέπει να βράσει για τουλάχιστον 20 λεπτά. Μετά από αυτό, 1 κουταλιά της σούπας πρέπει να προστεθεί στο θερμαινόμενο μείγμα. μεγάλο. λάδι έλατου. Το προϊόν πρέπει να βράσει για άλλα 20 λεπτά. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, 2-3 λεπτά πριν αφαιρέσετε το δοχείο από τη φωτιά, 1 κουταλιά της σούπας εισάγεται στο μίγμα. μεγάλο. αμμωνία. Η τελική σύνθεση πρέπει να διανέμεται σε βάζα. Αποθηκεύστε σπιτική αλοιφή στο ψυγείο.
Διατροφή για οστεοχόνδρωση στο στήθος
Οι ασθενείς που πάσχουν από οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής χρειάζονται ισορροπημένη διατροφήΠρέπει να εισαχθεί επαρκής ποσότητα τροφής πλούσια σε πρωτεΐνες στη διατροφή. Συνιστάται να καταναλώνετε τακτικά πιάτα που περιέχουν μεγάλη ποσότητα χονδροϊτίνης, συμπεριλαμβανομένων των ασπίδων από ψάρια, ζελατινού κρέατος και ούτω καθεξής. Είναι επιτακτική ανάγκη να εισαχθούν στη διατροφή προϊόντα γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση, λαχανικά και φρούτα. Τα πιάτα πρέπει να βράσουν στον ατμό ή να ψηθούν. Τα λιπαρά και τηγανητά τρόφιμα πρέπει να αποφεύγονται. Συνιστάται να παίρνετε φαγητό σε μικρές μερίδες, αλλά συχνά. Αυτό θα αποφύγει την υπερκατανάλωση τροφής.
Επιβολή: τι να κάνετε;
Κατά την οξεία περίοδο της πορείας της νόσου, είναι επιθυμητό να μειωθεί η δραστηριότητα στο ελάχιστο. Εάν είναι δυνατόν, πρέπει να αποφύγετε πόζες στις οποίες αυξάνεται το σύνδρομο πόνου. Οι πρώτες βοήθειες για την επιδείνωση της οστεοχόνδρωσης περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων που μειώνουν τη σοβαρότητα του οιδήματος, της φλεγμονής και του πόνου. Συνιστάται στον ασθενή να ξεκουραστεί στο κρεβάτι. Συνιστάται να ακολουθείτε μια φθηνή διατροφή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μόνο μετά την εξάλειψη των συμπτωμάτων μπορείτε να ξεκινήσετε τη θεραπεία άσκησης και τη φυσιοθεραπεία.
Πρόβλεψη
Τώρα αυτή η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί μόνο στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης. Με καθυστερημένη διάγνωση, η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική θεραπεία. Με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία, ένα άτομο που πάσχει από αυτήν την παθολογία μπορεί να οδηγήσει σε έναν πλήρη τρόπο ζωής χωρίς να βιώσει πόνο και άλλες νευρολογικές διαταραχές.
Πρόληψη
Για να αποφύγετε την ανάπτυξη αυτής της παθολογικής κατάστασης, συνιστάται να αποφύγετε την απότομη άρση βάρους. Πρέπει πάντα να ντυθείτε για τον καιρό, αποφεύγοντας την υποθερμία. Επιπλέον, για την πρόληψη της οστεοχόνδρωσης, θα πρέπει να καταπολεμήσετε την υποδυναμία και να παρακολουθείτε τη στάση του σώματος. Ως μέρος της πρόληψης αυτής της παθολογίας, συνιστάται να τρώτε σωστά και να παρακολουθείτε προσεκτικά το βάρος σας.